چالشهای والدین در عصر دیجیتال: تربیت فرزندان مقاوم
تلویزیون، کنسول بازی، تبلت، لپتاپ و موبایل و هر صفحه نمایش دیجیتالی این توانایی رو داره تا به مغز بچهها آسیب برسونه و از اونها موجودات کمحوصله، تحریکپذیر و منزوی بسازه، از طرف دیگه، حذف اینها هم غیرممکنه، نمیشه اونها رو از داشتن این امکانات منع کرد، پس چاره چیه؟
برای استفاده از این وسایل برنامهریزی کنید، مثلا بگید روزی دو تا یک ساعت میتونی از وسایل استفاده کنی. بنابراین، اجازه ندید از صبح تا شب تلویزیون روشن ، تبلت رو مبل و لپتاپ دم دست باشه، برای استفاده از اینها باید قاعدهای تعریف شده باشه.
بنابراین خیلی دقیق و روشن به بچه باید بگید که مثلا وقتی من دارم براتون نهار یا شام آماده میکنم (مثلا ساعت 12 ظهر و 8 شب)، شما به مدت یک ساعت اجازه داری فیلم ببینی یا تو اینترنت بچرخی.
هر وعده گشت و گذار دیجیتالی نباید کمتر از 30 دقیقه یا بیشتر از یک ساعت باشه.
حتما کنار میز تلویزیون، یه ساعت رو میزی قرار بدید و با دست دقیق نشونشون بدید که عقربه ساعت اگه فلان جا بیاد دیگه باید تلویزیون رو خاموش کنن. اینکار مهمه چون وقتی فرآیند براشون قابل پیشبینی باشه، کمتر بعدش بهونه خواهند گرفت.
بلافاصله بعد از تموم شدن مدت زمان مورد نظر، یه برنامه باحال مثل غذا خوردن یا بیرون رفتن رو جایگزین کنید. وقتی یهو مغز از منبع لذتش محروم میشه باید یه لذت جایگزین رو بهش داد وگرنه بچه پرخاشگری میکنه.
همین کار رو برای خودتون هم انجام بدید، نمیشه که شما از صبح تا شب سرگردون شبکههای مجازی باشید ولی از اونها بخواید با دیسیپلین و مسئولانه با ماجرا برخورد کنن.
